For You

                                                                                              ...!

     Ta wiadomość płynie prosto z mojego serca i jest dla mnie bardzo ważna... Nie chcę, żebyś ją zignorował, ale zrobisz jak uważasz. Piszę tutaj już przez jakiś okres czasu. W zasadzie już od czasu, kiedy nasz kontakt zaczął się urywać. Co smutne z dnia na dzień coraz bardziej. Widziałam, że z dnia na dzień, z minuty na minutę coraz bardziej masz mnie gdzieś a ja nadal Cię potrzebuję. Najgorsze było to, że nie byłam w stanie tego zmienić w żaden sposób. Nie zmuszam Cię, żebyś mi odpowiadał, ale proszę przeczytaj to uważnie i przemyśl.

     Przez ostatni czas było mi naprawdę ciężko. Nie wiem co jest w Tobie takiego, co sprawia, że chcę mieć Cię blisko... Jesteś naprawdę kochany, szczery i bardzo wrażliwy. Niestety nie widzisz tego, że jesteś dla mnie ważny i olewasz mnie a ja przepłakuję noce '' bo nie napisał '' , '' bo nie zadzwonił'' , '' bo nie odpisał '' , '' bo nie oddzwonił''. Wiem dziwne , ale sam wiesz jaka jestem. Dobrze wiesz ile już przeszłam. Jak wiele razy zostałam zraniona. Nie chcę, żebyś dalej miał mnie gdzieś.  Smutne, kiedy cały dzień, cały tydzień, cały miesiąc nie mamy kontaktu. Wtedy czuję się najgorzej. Całymi dniami zastanawiam się co zrobiłam źle. Potrafiliśmy rozmawiać godzinami wtedy zmartwienia, problemy odchodziły w zapomnienie.. Czemu tyle razy mówię, piszę przepraszam praktycznie za nic? Bo nie chcę mieć z nikim żadnych nieporozumień. A szczególnie z Tobą. Wiesz czasem wystarczy jeden głupi telefon, jedna szczera rozmowa. Wystarczy zapytać co u mnie, jak się czuję. Było tak dobrze, co się stało? Te pisanie i gadanie o głupotach, śmianie się praktycznie z wszystkiego. Rozmowy po kilka dni pod rząd, przez kilka godzin do późna.  Ile razy za tym zatęskniłeś ? Kiedy gadaliśmy po raz pierwszy puściłeś piosenkę, którą uwielbiam i zacząłeś śpiewać. Na początku się krępowałeś ale uwielbiałam Twój zawstydzony głos. W każdą rozmowę puszczałeś właśnie tą piosenkę. Wtedy ja zawsze się uśmiechałam. Próbowałeś nakłaniać mnie abym śpiewała z Tobą, lecz za każdym razem powtarzałam, że nie umiem śpiewać. Wtedy za każdym razem mówiłeś te same słowa ,, Masz taki słodki głosik. Dawaj śpiewamy razem ". Niestety nigdy nie udało Ci się mnie nakłonić. Zawsze będę pamiętała te cudowne chwile. Te momenty, w których byłam naprawdę szczęśliwa. Brakuje mi Cię bardzo. Naprawdę przywiązałam się do Ciebie. Nie ukrywajmy wystarczy jeden Twój uśmiech i ja wymiękam. Mam dość zalewania się co noc swoimi łzami. Jeśli masz mnie dość spróbuję to zrozumieć. Jestem pewna, że na swojej drodze spotkasz ludzi dużo lepszych ode mnie, o wiele ładniejszych niż ja, ale jest coś co chcę Ci powiedzieć. Ja zawsze będę dla Ciebie w momencie, kiedy oni Cię zostawią. Uwielbiam słuchać Twoich różnych długich historii. Masz tak uspokajający głos, że mogę Cię słuchać bez przerwy. Starałam się jak mogłam, żeby w jakiś sposób utrzymać tą relację, ale spotkałam się Twoją obojętnością. Dlatego właśnie przez pewien czas siedziałam cicho czekając na dzień, w którym wreszcie to z siebie wyrzucę. W jednym miejscu zgromadziłam wszystko co czuję.  

      Ja nie potrzebuję dużo wystarczy mi, że będziesz. Przytul, napisz, zadzwoń, pociesz, wysłuchaj cokolwiek, żebym w końcu czuła, że mogę na Ciebie liczyć... Dla mnie zawsze będziesz kimś ważnym. Pamiętaj o tym. 

                                                                                    Twoja wielbicielka <3

                                                                                                    ... !                                                                                                                                                                 

        W zasadzie to jedynym powodem napisania tego przeze mnie jesteś Ty... Chcę po cichu Ci podziękować za to, że nieświadomie budzisz we mnie radość. Długo nie miałam odwagi, żeby Ci to napisać. Boję się, że w końcu o mnie zapomnisz. 

       Chcę, żebyś wiedział, że ja wciąż o Tobie pamiętam. I wiedz, że nigdy nie zapomnę. Teraz jestem już pewna, że Cię kocham. Uwielbiam Twój głos... Mogę Cię słuchać bez końca. Pomimo tego, że tak wiele chcę Ci wyznać to brak mi słów by opisać moje uczucia do Ciebie. Dzisiaj jak ostatnio każdej nocy obudziłam się myśląc o Tobie. Pisząc to nie mogę zatrzymać łez płynących po policzkach. Każda z osobna wyraża pustkę. Pustkę, którą czuję bez Ciebie. Chcę mieć Cię przy sobie już zawsze tylko dla mnie. Od zawsze byłeś dla mnie kimś wyjątkowym. Kocham to uczucie jak mnie przytulasz. Nasze serca są wtedy tak blisko... Ty tak ładnie pachniesz. Wiem jednak, że traktujesz mnie tylko jak przyjaciółkę. I przykro mi to pisać, ale najbardziej boli świadomość, że nigdy nie będziemy razem. Nigdy nie będziesz mój. Strasznie za Tobą tęsknię. I pomimo tego, że ja nie jestem ważna dla Ciebie to ty jesteś najważniejszy dla mnie. Wiem też, że masz już swoją sympatię, ale czasem wydaje mi się, że ja potrzebuję Cię o wiele bardziej niż ona. Czasem mam ochotę wykrzyczeć Ci jak mi źle, jak to boli, że jest mi strasznie smutno, że przerasta mnie to wszystko, ale po chwili przypominam sobie, że i tak Cię to nie obchodzi. Kiedy Ty w końcu zrozumiesz, że zależy mi na Tobie jak na nikim innym? Dopóki Cię nie poznałam nie wiedziałam, że tak bardzo można chcieć o kogoś walczyć. Nie wiedziałam, że można się do kogoś tak mocno przywiązać.

      Mam nadzieję, że może w końcu spojrzysz na mnie tak jak ja patrzę na Ciebie. Spojrzysz na mnie tak jakbyś widział we mnie kogoś więcej niż zwykłą przyjaciółkę. Może w końcu zrozumiesz co czuję do Ciebie. Nawet jeśli los nie da mi Ciebie i nas rozdzieli ja nigdy o Tobie nie zapomnę. 

                                                                                                                 Twoja wielbicielka <3

                                                                                                               ...!

              W zasadzie to nie wiem dlaczego piszę ten list. Pewnie Ci go nie dam i go nie przeczytasz. Ten list miał być o tym co do Ciebie czuję, ale boję się. Kiedy stoisz koło mnie, nie mam odwagi zacząć rozmowy. Twój wzrok i uśmiech onieśmielają mnie,

       Zanim zaczęłam pisać ten list, wiedziałam co chcę Ci przekazać. Teraz nie wiem nic... Nie wiem czy to, co czuję do ciebie to miłość. Wydaje mi się, że tak. Nie wiem jak odbierasz moje zachowanie. Wiem jedynie, że jestem Ci prędzej obojętna niż ważna. Kiedy to piszę, łzy spływają mi po policzkach, a ręce drżą. Serce bije szybko, a jednocześnie czuję jakby się zatrzymało. Niektórzy pytali co ja w tobie widzę. Odpowiadałam tak, jak umiałam. Spróbuję opowiedzieć Ci to teraz. I może niektóre słowa wydadzą Ci się bezsensowne, puste czy bezwartościowe, ale piszę o tym co czuję. Żadna osoba nie jest dla mnie tak ważna jak Ty. Wiedz, że jesteś najważniejszy. Zanim coś do ciebie poczułam wszystko było inne. Nie znałam takiego uczucia, nie ciągnęło mnie tak bardzo do Ciebie. Może było mi trudniej, może łatwiej. Nie wiem. Wiem jednak, że odkąd poczułam do Ciebie coś więcej, nie potrafię przestać o Tobie myśleć. A kiedy mnie przytulasz, nogi się pode mną uginają, nie wiem co mówić, co czuć. Nie mogę oderwać od Ciebie wzroku. Tak bardzo mi się podobasz. Kiedyś nie znałam takiego uczucia. Jak odchodziłeś, nie wiedziałam co tracę. Czasem w głębi duszy zastanawiam się co mają inne dziewczyny czego nie mam ja. I może jestem brzydka czy nielubiana przez każdego, ale nie potrafię zmienić moich uczuć do Ciebie. Staram się nie być zazdrosna i wiem, że nie mogę robić Ci wyrzutów, bo poświęciłeś więcej uwagi jakiejś dziewczynie niż mnie, ale bardzo jest mi przykro jak tak się dzieje. I chce mi się płakać kiedy dobrze bawisz się z inną, lepszą, ładniejszą, a ja stoję z boku i z ledwością powstrzymuję łzy, starając się zachować uśmiech na twarzy tak, jakby nic się nie wydarzyło. To ty jesteś moją ostatnią myślą przed zaśnięciem i pierwszą, gdy się obudzę. Darzę Cię  nieskończonym uczuciem i mam wrażenie, że doskonale o tym wiesz. Zakochałam się w Tobie praktycznie na początku jak się poznawaliśmy. Kiedy ujrzałam twoje oczy pomyślałam ,,one muszą być moje".  Masz najpiękniejsze oczy, jakie widziałam. I ten cudowny uśmiech...

         Mam nadzieje, że kiedyś przeczytasz to i zrozumiesz co czuję do Ciebie. Strasznie mi Ciebie brakuje... I chociaż ja nie jestem ważna dla Ciebie, to ty jesteś najważniejszy dla mnie. Przypomnij sobie o mnie czasem

                                                                                                                                   Twoja wielbicielka <3

              Prawdziwej miłości nie można zniszczyć. Jest to uczucie niewątpliwie jedno z najważniejszych wartości w naszym życiu. Jeśli dwoje ludzi naprawdę się kocha, nie odejdą od siebie nigdy. Wielu ludzi nie wierzy w prawdziwą i szczęśliwą miłość. Najprawdopodobniej wynika to z tego, że nie zaznali tego niezwykłego, wręcz magicznego uczucia. Ludzie Ci są zazwyczaj samotni i nieszczęśliwi.
              Wszyscy wiemy, że jeśli naprawdę się kogoś kocha, to jest się w stanie zrobić dla tej osoby wszystko. Aby miłość była prawdziwa, powinna być zbudowana na szczerości i zaufaniu. Wtedy nic nie będzie jej w stanie zniszczyć. Wielu ludzi nie umie wyrażać swoich uczuć. Są i ludzie tacy jak ja, którzy uwielbiają pisać, czytać i rozmawiać o miłości.
             Najszczerszym i najprawdziwszym uczuciem jest ta matczyna.  Gdy byłam malutka, moja ukochana mama odeszła. Ból ten jest nie do opisania. Miłość mamy jest bardzo głębokim uczuciem. Nigdy nie życzę nikomu, żeby czuł to co ja. Brakuje mi jej bardzo. Oddałabym wszystko abym znów mogła ją przytulić i zobaczyć. Od zawsze zadaję sobie pytanie: dlaczego właśnie mnie to spotkało? Dlaczego jej zabrakło? Dlaczego akurat jej? Mama była młoda i piękna. Miała całe życie przed sobą. Miała dla kogo żyć. Tęsknię bardzo. Bez niej jest tak pusto. Nie mogę z nią porozmawiać jak mamusia z córką. Nigdy nie zastąpi mi jej nikt. Zawsze będzie dla mnie najważniejsza. I chociaż byłam malutka gdy mama odeszła, niektóre rzeczy pamiętam. Wiem, że bardzo cieszyła się z córek. Mnie i siostry. Wiem też, z opowieści taty, że byłam z nią bardzo zżyta i pomimo tego że byłam mała, bo miałam zaledwie cztery lata, nie umiałam zrozumieć co się właściwie stało. Nie rozumiałam dlaczego nie ma jej z nami. A, że byłam mała, to po prostu płakałam. Nie byłam w stanie pojąć dlaczego jej nie ma, gdy ja tak bardzo jej potrzebuję. Potrzebuje jej uwagi , jej bliskości. Z wiekiem coraz bardziej rozumiałam co właściwie się stało. Dopiero teraz, kiedy mam czternaście lat, rozumiem to co miało miejsce kilkanaście już lat temu. Odkąd pamiętam czułam niesprawiedliwość, gdy moi rówieśnicy mieli swoje ukochane mamusie, a ja nie.
               Podsumowując stwierdzam, że do każdej miłości trzeba dorosnąć. Zaś miłość rodzicielska jest bardzo cenna i powinno cieszyć się z każdej chwili, z każdego dnia spędzonego z rodzicami. Niestety prawda jest taka, że prędzej czy później każdy i tak odejdzie.Nie mamy na to wpływu. Więc trzeba szanować rodziców póki są z nami. Bo każdego dnia, w każdej chwili może ich zabraknąć.